วันอาทิตย์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ไปแอ่วเจียงฮาย

 

               พึ่งกลับจากไปเที่ยวเชียงรายมาครับ  หลังจากหมายมั่นปั้นมือมานานว่า หนาวนี้ขอไปเยือนเมืองเจียงฮายซักครั้ง  อยากไปฟอกปอด พร้อมโต้ลมหนาวดินแดนที่ถือว่าอยู่เหนือสุดของประเทศไทย
                เริ่มต้นมาจากน้องๆเหยี่ยวข่าวทั้งหลายพร้อมใจกันส่งข่าวมาให้อ่านตลอดจั่วหัวข่าวไปทิศทางเดียวกันหมดคือ นักเที่ยวแห่ขึ้นเชียงราย หวังประทะลมหนาว หรือไม่ก้อ....เชียงรายอานิสงส์ลมหนาว  นักเที่ยวตรึม
                ต่อมอิจฉาของผมเริ่มทำงานทันที วางแผนว่าขอไปสัมผัสให้เห็นซักครั้งว่าเชียงรายหนาวกว่าเชียงใหม่มากแค่ไหน กรึ๊งกร๊างไปหาเพื่อนเลิฟเดอะตู่  อัครพล  ปิ่นสุวรรณ ดี.เจชื่อดังแห่งเมืองเชียงราย
                บอกข้อความสั้นๆว่าตูจะไป  แต่ขาดคนดูแล
                คาถานี้ขอแนะนำว่าใช่ได้เฉพาะ  เพื่อน...ถึงเพื่อนซี้ เท่านั้น ถ้าใช้กับคนอื่นอาจจะโดนประโยคสวนกลับมาอาทิที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลหรือบ้านพักคนชรา จะได้มีหน้าที่รับดูแล ซึ่งจะทำให้เกิดอาการหน้าแตก โดยใช่เหตุ
                ไปครั้งนี้เข็มทิศวันแรกชี้ไปที่แม่สายเป็นอันดับแรก  เสน่ห์ของแม่สายที่เป็นเมืองชายแดนยังมีมนต์ขลังเหมือนเดิม  ผู้คนยังหลั่งไหลมาช๊อปแชมป์กันแบบไม่ขาดสาย ผลไม้ อาหาร เครื่องใช้ไฟฟ้า หรือว่าเสื้อกันหนาว  ยังเป็นสินค้ายอดนิยมของนักท่องเที่ยว
                แต่ครั้งนี้ผมเจอประสบการณ์แปลกๆ  เวลาเดินไปไหน  มักจะแม่ค้าซึ่งคาดว่าจะเป็นชาวพม่า สังเกตุจากพูดภาษาไทยที่ยังไม่ชัดออกจะแปร่งๆหูอยู่บ้าง เดินมาสะกิด ถามว่าอยากได้ซีดีโป๊ หรือเปล่าสวิงกง  สวิงกิ้ง มีหมด ขอให้บอกมา........ฉันจะจัดให้
                ส่ายหน้าปฏิเสธ เดินหนีออกมา  ไม่ถึง 3 นาที แม่ค้าคนใหม่เดินเข้ามาหา ถามขายซีดีเรด X ให้อีก แอ๊คชั่นท่าเดิมเดินหนีตามเคย  อ้าว..โน่นมาอีกแล้ว เดินจ้องตา ถามว่าอาเฮียสนใจซีดีลับมั้ย
                เจอหลายๆครั้ง ความมั่นใจในตัวเองเริ่มหดหาย  พยายามหากระจกส่องดูหน้าตาตัวเอง
                เริ่มสงสัยว่าหน้าผม  ส่อไปทางฆาตรกรต่อเนื่องแนวข่มขืนแล้วฆ่าหรือเปล่า เพราะทำไมแม่ค้าถึงได้เจาะจง เดินมาขายที่ผมคนเดียว
                หลายคนไปแม่สายแบบขอไปที  ส่วนใหญ่ก็จะเป็นคุณผู้ชายทั้งหลาย  ที่ลักษณะส่วนตัวเป็นคนประเภทไม่ชอบช๊อปปิ้ง  เวลาเจอตลาดชายแดนแบบแม่สาย ก็อาจจจะซื้อติดไม้ติดมือซัก 1-2 อย่าง แต่ไม่เน้นเดินดูทุกแผง  เหมือนกับคุณผู้หญิงทั้งหลาย  ที่ใช้การเดินช๊อปปิ้งเป็นการฝึกความสามารถในการต่อรองราคา
                ซื้อของแต่ละที กว่าจะควักเงินจากกระเป๋า ต้องใช้กลวิธีกดราคาให้เหลือต่ำสุด  เพื่อสาเหตุเดียวคือเอาไปเม้าท์ให้เพื่อนฟังว่าฉันซื้อของได้ถูก
                ถือว่าเป็นชื่อเสียงประจำตัวอย่างหนึ่ง สังเกตุได้ง่ายๆคุณๆผู้หญิงคนไหนที่ต่อราคาสินค้าได้เก่งๆ จะได้การซูฮกจากเพื่อนๆว่าเป็นยอดหญิงประจำปี ใครจะไปซื้ออะไรมักจะขอความช่วยเหลือไปซื้อไปเลือกไปต่อรองราคาให้หน่อย
                เรื่องแบบนี้ ผู้ชายทั้งหลายไม่มีทางเข้าใจได้ครับ  เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ หยิบของพลิกดูราคา ถูกใจปุ๊ปเงินก็หายปั๊บ  ไม่ค่อยเรียกพนักงานมาต่อราคาสินค้าเหมือนอิสตรีทั้งหลาย
                จะคุยเรื่องลมหนาว ที่เชียงรายยังไม่ทันออกจากแม่สาย หน้ากระดาษหมดเสียก่อน ขอยกยอดมาว่ากันต่อตอนหน้านะครับ
                                                                                                                กุนซือ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น