วันพฤหัสบดีที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2554

แม่สาย..ไชโย 15/10/2545



ตอนนี่ที่แม่สาย บรยากาศกำลังคึกคักกันอย่างสุดๆ หลังจากพม่ายอมเปิดชายแดนผ่านแดนอีกครั้ง หลังจากเกิดอาการงอนตุบป่องๆๆๆมาหลายเดือน  พ่อค้าแม่ขายทั้งหลายถอนหายใจดังเฮือกๆ  เพราะกิจการกำลังจะเจ๊งกันเป็นแถวๆ
          2 สัปดาห์ก่อน ผมเดินทางไปที่เชียงราย ขับรถเลยไปถึงแม่สาย เพื่อดูสภาพบริเวณด่านแม่สาย-ท่าขี้เหล็ก  ว่าเป็นอย่างไรบ้าง หลังพม่าปิดรั้วไม่ยอมติดต่อมาหลายเดือน
          บอกจริงๆว่า เห็นสภาพแม่สายตอนนั้น เหมือนกับคนไข้อยู่ไอซียู  จากภาพที่เคยคึกคัก กลับเหงาหงอย เศร้าสร้อย กันเป็นแถวๆ  รถราที่เคยวิ่งกันพลุกพล่าน ก็หายไปเกือบหมด  มีฝรั่งนักท่องเที่ยวเดินเตร็ดเตร่ อยู่ไม่กี่สิบคนเท่านั้น
          ส่วนใหญ่จะเข้าข่าย เดินไป  ต่อราคาไป   แล้วเดินหายกันทั้งนั้น
          เข้าไปคุยกับแม่ค้าที่ขายของอยู่แถวนั้น ได้ความว่า หลังจากที่ด่านปิด  ของเกือบขายไม่ได้เลย  บางเดือนขายของได้ 3-4 ชิ้น เท่านั้น  เพราะลูกค้านักท่องเที่ยว แกก็เก่งเหลือหลาย  อ่านเกมออกว่า แม่ค้าขายของไม่ได้ กันเป็นแถว
          เข้าข่าย ดีมานด์ น้อยกว่า ซัพพลาย
ดังนั้นก็เลยต่อราคากันแบบบ้าเลือด  ถ้าไม่ให้  ก็จะเดินไปต่อราคาร้านโน้น  ร้านนี้  จนกว่าจะได้ราคาที่ถูกใจ ถึงจะยอมควักระเป๋าซื้อ
เรียกว่างานนี้  พ่อค้าแม่ขายทั้งหลาย อ่วมกันเป็นทิวแถว กว่าจะได้ขายของสักชิ้น
บางร้านเป็นร้านจิวเวอรี่  เป็นตึกแถว 2 คูหา ขายเครื่องเพชร ขายหยก  ของมีราคา ยังต้องใช้วิธีแบ่งอีกคูหา มาขายก๋วยเตี๋ยว เพื่อให้ร้านอยู่รอด  ถ้าเป็นนิยายจีนก็ต้องบอกว่า งานนี้ยอมตัดแขน ตัดขา  เพื่อให้ชีวิตอยู่รอด
ผมสังเกตุเห็นอย่างหนึ่งว่า ความเป็นจริงสินค้าที่วางขายที่แม่สาย  ราคาแทบไม่ได้แตกต่างจากสินค้าที่ขายยังฝั่งท่าขี้เหล็กของพม่าเลย  สินค้าชนิดเดียวกัน  ราคาก็ใกล้กันหรือเท่ากัน  แต่คนยังชอบไปซื้อของที่ฝั่งท่าขี้เหล็กมากกว่าฝั่งแม่สาย  ถึงแม้ว่าพ่อค้า แม่ขาย ที่ขายของที่ท่าขี้เหล็กส่วนหนึ่งก็เป็นคนไทยนี่แหละ ที่ข้ามไปขายฝั่งโน้น
แต่ความเชื่อของนักท่องเที่ยวก็มักจะมีความเชือ่ว่าของฝั่งโน้น  ถูกกว่าของฝั่งนี้
สมมุติว่าร้านค้า ทั้งหลายที่ขายของอยู่ฝั่งแม่สาย  พร้อมใจกันลดราคาสินค้าลง  กำไรลดลงบ้าง เพื่อสร้างภาพพจน์ว่า สินค้าฝั่งไทยถูกกว่า ไกด์ไทยทั้งหลายที่พานักท่องเที่ยวไปเที่ยวแม่สายก็ช่วยเป็นพี.อาร์บอกนักท่องเที่ยวว่าสินค้าฝั่งไทยถูกกว่าฝั่งพม่า สินค้าก็เหมือนๆกัน  ผมว่านักท่องเที่ยวก็เพียงแค่ข้ามไปเดินเที่ยวที่ฝั่งพม่า เสร็จแล้วก็เดินข้ามฟากกลับมาซื้อของที่ฝั่งไทย
เท่านี้ คราวหน้าพม่างอนตุบป่องๆ อีก เราก็ไม่ง้อ เพราะนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ยังวิ่งโร่มาชะโงกดูรั้วฟากพม่า แต่ซื้อของฝั่งไทยอยู่ดี
                                                                   กุนซือ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น