วันพฤหัสบดีที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2554

พลพรรครักวันเกิด 3/1/51



หลังจากร้องเพลง ซา-หวัด-ดี-วัน-ปี-ใหม่-พา ฯลฯ ก้าวขาเข้าปีหนู หยิบปฏิทินออกมากางอ่านดู ต้องร้อง  โอว....พระเจ้า   เพราะตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม จนถึงวันที่ 7 มกราคม ถือเป็น 7 วันอันตรายสำหรับผมอย่างแท้จริง
                ใครจะเชื่อว่าภายใน 7 วันนี้ ผมต้องไปร่วมงานวันเกิดของพี่น้องและผองเพื่อน รวมแล้ว 5 งานด้วยกัน
                5 งานใน 7 วัน ถือว่าเป็นสถิติใหม่ สำหรับคนชอบสังสรรค์ และรักงานบันเทิง
                งานวันเกิด ถ้าจะเปรียบเปรย ก็เหมือนกับ บุปเฟต์ฮอท พอท ที่ไม่มีการกำหนดเวลา  อยากกินนานแค่ไหนก็สามารถทำได้ ในแนวดำเนินสะดวก
                ว่ากันว่า งานวันเกิดเพื่อน ก็เหมือนวันที่เราสามารถ ตะโกนสั่งเมนูอาหาร ที่เราอยากกินมากที่สุดในชีวิตได้  โดยไม่ต้องเสียเงินแม้แต่แดงเดียว
                แถมยังสั่งได้ไม่อั้น ไม่ได้จำกัดแค่เมนูเดียว  เนื่องจากดำรงสถานะเป็นแขกของเจ้าภาพ  ดังนั้นความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี จึงตกหล่นอยู่แถวหน้าร้าน ไม่สามารถฝ่าด่านเข้ามาได้
                ผมเอง ด้วยความที่เป็นคนกินน้อย แต่เชียร์หนัก  ทุกงานเลี้ยงวันเกิด โรคจิตเริ่มกำเริบชอบดูความหายนะของเจ้าภาพ ประกอบกับเสียงเรอ ของเพื่อนๆ    ยามที่เจ้าภาพวันเกิด ทำหน้าเหมือนเห็นผี  แต่ความจริงคือบิลค่าใช้จ่าย  เป็นความสุขที่บ่งบอกได้ยาก
                วิธีการแนะนำการถล่มเจ้าภาพ อย่างถูกวิธีนั้น  ต้องใช้ทั้งทางด้านปริมาณและคุณภาพ  อันดับแรกต้องเน้นทางด้านคุณภาพเอาไว้ก่อน  เวลาเปิดเมนู เลือกอาหาร  ให้ทิ้งสายตาทั้งหมดไปที่ด้านขวาของเมนู อย่างเดียว 
                เน้นราคาเป็นที่ตั้ง  เพราะคติที่ว่าของดี ต้องแพงยังใช้ได้เสมอ  เลือกราคาด้านขวาที่แพงที่สุด แล้วสั่งอย่างไม่ลังเล  รับรองว่าอย่างน้อยต้องมีของดีๆ ผ่านกระเพาะแน่นอน 
                วันพุธที่ผ่าน  ผมไปงานวันเกิดรุ่นพี  เจ้าของลายเซ็นในวงการพระเครื่อง  ล้าน  พระสิงห์
                เช่นเคย  งานนี้พลพรรครักงานวันเกิด ไปกันอย่างพร้อมเพียง  โดยมีเป้าหมายหลัก คือให้พี่ล้าน  สนุกสนาน  พร้อมกับเริ่มพิธีถล่มประจำปี  ส่วนของขวัญสำหรับพี่ล้านนั้น  ทุกคนพร้อมใจโหวตเสียงว่าแล้วแต่ศรัทธา ใครจะซื้อให้แกก็ได้  ไม่ซื้อก็ดี
                ใครถามผมเรื่องของขวัญวันเกิด  ผมมีคำตอบสั้นๆได้ใจความว่าไม่มีนโยบาย
                เป้าหมายที่ทุกคนหวังไว้คือ เห็นสภาพที่พี่ล้าน สะบัดหน้า ทำหน้าเป็นแมวป่วย  ยามเมื่อเห็นตัวเลขค่าใช้จ่าย  แต่ละคนเริ่มกระเหี้ยนกระหือ เหมือนนักรบกำลังจะออกศึก
                นักพยากรณ์ทั้งหลายฟันธงไปทิศทางเดียวกันว่า งานนี้  พี่ล้าน ไม่ตายก็ป่วยใหญ่
          อย่างน้อยๆ หลังจากเลี้ยงวันเกิด  อาจจะเก็บตัวเงียบซักเดือน  เพราะเงินหมุนสะพัด หายวับไปกับสายลม
                แต่เชื่อหรือไม่ครับว่า  งานนี้ภาษามวยเขาบอกว่ากระดูกมีจริง  ด้วยความอาวุโสกว่า อาบน้ำร้อนมาก่อน ย่อมมีทางหนีทีไล่ และอ่านเกมทะลุปรุโปร่ง  พี่ล้านดำเนินแผน ใช้ความอายในกมลสันดาน ของแต่ละคนมาเป็นตัวช่วย
                เวลาใครเดินเข้ามาร่วมงานวันเกิด  พี่ล้านจะแจกของขวัญให้ทุกๆคน  นัยว่า ทุกท่านไม่ต้องละอาย  ไม่ต้องซื้อของขวัญให้ผมก็ได้  แต่ผมจะให้แทน เป็นการสวนกระแสงานวันเกิดแบบไทยๆอย่างแท้จริง
                ทุกคนเริ่มทำหน้า แมวสงสัย  กระซิบถามกันว่าเกิดอะไรขึ้น   ทำอย่างนี้มีอายเหมือนกันนะเนี่ย
          ความละอายใต้จิตสำนึก  เริ่มทำงาน  งานถล่มเจ้าภาพเปลี่ยนธีม ไปในทันที 
                แต่ละคนเริ่มกินกันแบบ  คนละเล็ก  ละน้อย แถมยังใช้สอยประหยัด
                งานนั้น ตัวเลขค่าใช้จ่ายออกมา  ทำให้ประชาชีได้แต่มองหน้ากัน  โดยมีพี่ล้านนั่งอมยิ้มอยู่ข้างๆ
                งานนี้ ถือว่าพลพรรครักงานถล่ม  เสียฟอร์มโดยถ้วนหน้า
          ประสบการณ์มีไว้เพื่อเรียนรู้  ทุกคนทิ้งความผิดหวังไว้ข้างหลัง  เพ่งสายตาไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น  เพราะเสาร์-อาทิตย์ นี้ มีงานวันเกิดรอให้ทำงานอยู่อีก 2 งาน
 คราวนี้ถ้าพลาดอีก อาจจะต้องมีการสลายชมรมคนรักงานวันเกิดอย่างแท้จริง
                                                                                                                กุนซือ

1 ความคิดเห็น:

  1. โอ้โห!ตั้งแต่รู้จักกันมามีหนเนี่ยที่เขียนไม่ด่าคุณพี่ล้านเขาเลย สุดยอดเนี่ยที่บอกว่า ภาษามวยเขาบอกว่า”กระดูกมีจริง”

    ตอบลบ