เมื่อวานไปนั่ง ดริ้ง แด๊งค์ ดรั้งค์ กับพี่น้องและผองเพื่อน ช่วงหนึ่งของหัวข้อสนทนามาหยุดตรงเรื่องหนังสือ ในฐานะที่ทุกคนในกลุ่มพยายามบากบั่นจะเป็น”หนอนหนังสือ”ให้จงได้ แต่ก็ไม่สำเร็จซักที แต่ละคนก็เลยหยิบยกแนวหนังสือที่ตนชอบออกมาประกวด ประชัน
ผมเองต้องแอบอ้าปากค้างในใจ เมื่อรุ่นน้องผู้หญิงของผมคนหนึ่งบอกว่า ชอบอ่านนิยายกำลังภายในจีน ฟังเสร็จต้องรีบทำเรื่องขอให้รุ่นน้องขึ้นชั้นเป็นเป็นมรดกของชาติ เพราะนวนิยายกำลังภายในของจีนนั้น ตั้งแต่ประวัติศาสตร์จวบจนปัจจุบัน ยืนอยู่คนละฝั่งกับอิสตรีมาโดยตลอด อาจจะเนื่องเพราะ เนื้อหาส่วนใหญ่ จะเป็นเรื่องตีรันฟันแทง การแก้แค้น ซึ่งอาจจะไม่เหมาะกับเพศหญิงทั่วไป โดยเฉพาะหญิงไทยที่ส่วนใหญ่จะเป็นสมาชิกของ”ละครหลังข่าว”
วันนี้เลยขอจ้อเรื่อง หนังและนิยายกำลังภายในของจีน มีคนบอกว่าเวลาดูหนังหรืออ่านหนังสือกำลังภายในของจีนให้สนุกนั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเป็นคน”ไม่คิดมาก” อย่าสงสัยอะไรให้มันเกินเหตุ เพราะอาจจะทำให้อรรถรสในการชมนั้นหดหายไปกว่าครึ่ง
หลายคนที่ชอบเอ่ยประโยค”ทำไมฟระ...”เวลาชมหนังกำลังภายในจีน จะต้องรีบเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมโดยเร่งด่วน เพราะเป็นอันตรายต่อบรรยากาศรอบข้างแล้ว อาจจะเป็นภัยมาถึงตัวในภายหลัง เพราะความ”ขี้สงสัย”นี่แหละเป็นต้นเหตุ ....อาทิ
เป็นพระเอกไม่มีงานทำแต่มีเงินใช้ตลอดเรื่อง รวมถึงไม่ว่าจะตกหน้าผาสูงสักแค่ไหน ถ้าเป็น ' พระเอก ' ยังไงก็ไม่ตาย
หลังตกหน้าผา คุณไม่เจอคนใจบุญ (พวกผู้หญิงช่วยเอาไว้) คุณก็จะเจอสุดยอดพระคำภีร์ หรือไม่ก็เจอยอดฝีมือถ่ายทอดวิชาให้
และส่วนใหญ่ ' ใครก็ตามที่อ้างเป็นฝ่ายธรรมะคนนั้นมักจะเป็นคนเลว '
นี่ก็เป็นสูตรสำเร็จอีกอย่างที่ คนบ้าๆ บวมๆ โทรมๆในเรื่อง มักจะมีวิทยายุทธสูงส่ง
เคยสังเกตมั้ยครับว่า เวลานางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชาย คนในเรื่องจะดูไม่ออก แม้คนทั้งโลกจะดูออกก็ตาม โดยเฉพาะ พระเอกจะโง่กว่าใครเพื่อน
นี่ก็อีกอย่างที่เป็น”ธีม”ของเรื่อง เวลาพระเอกได้เปรียบศัตรูมักจะใจดีปล่อยศัตรู ทั้งๆ ที่จะหาโอกาสยากอยู่แล้ว
รวมถึง เวลาหนาวหรือไอเย็นเข้าแทรก นางเอกมักจะหาผ้าห่มให้ หรือไม่ก็เอาตัวห่มซะเลย
เวลาโดนฝ่ามือซัดต้องรักษาด้วยลมปราณเสมอ นึกไม่ออกลองคิดถึงเอี้ยก้วยกับเสี่ยวเล่งนึ้ง และไม่เข้าใจว่าทำไมถ้าเป็นผู้ชายกับผู้หญิงจะถอดเสื้อผ้าเดินลมปราณ
เอกลักษณ์ของหนังกำลังภายในจีนอีกอย่างคือตัวละครที่อารมณ์ดีที่สุดคือตัวโกง เพราะจะ หัวเราะ ทั้งเรื่อง และเมื่อต่อสู้กัน ไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บรูปแบบไหน โดนฟันแขนหรือขาแต่... เลือดจะออกทางปาก
ตัวประกอบจะตายเร็วเสมอ แต่ถ้าตัวสำคัญจะใช้เวลาสั่งเสียยาวนานจนต้องรอดูอีกตอนและก่อนจะเงื้อดาบต้องข่มขวัญกันก่อนเสมอ เช่น ' ดาบข้าตีด้วยเหล็กเย็น ใช้เวลาเจ็ดปีอาบเลือดมากว่าพันศพ '
ถ้าฝ่ายอธรรมมีคนมากกว่า เรียกว่า หมาหมู่ ถ้าฝ่ายธรรมะมากกว่า จะเรียกว่า สามัคคีรวมใจกันปราบมารและที่เห็นบ่อย นางเอกมักเป็นลูกตัวโกง หรือไม่ก็อยู่พรรคมาร ต้องโดนจิกหัวว่า ' นางมาร ' และแน่นอนนางมารตัวจริงต้องสวย เซ็กซี่...
วัฒนธรรมการเปิบการกินมูมมาม เสียงดัง เลอเทอะ แสดงว่า อาหารอร่อย กรอกเหล้าเข้าปาก ต้องให้หกเรี่ยราด แสดงว่า ดื่มเก่ง นี่ก็อีกอย่างเวลาแอบดูต้องเอานิ้วจิ้มน้ำลายเพื่อจะเจาะประตูเป็นรูก่อนนะ ขอแนะนำชุดดำ โพกหน้าโพกหัวด้วย ถ้าเป็นผู้หญิงจะโดนจับได้ก่อนเสมอ
มาถึงด้านการแพทย์หมอเทวดา มักเปิดคลินิกอยู่ในป่าขุนลึกลับ ถ้าไม่เก่งจริงอย่าไปตายอยู่เขาเพราะอันตรายมาก หมอพวกนี่ไม่นิยมคิดเงินซะด้วยสิ แต่ถ้าบาดเจ็บในหน้าร้อนต้องระวังให้มาก เพราะสุดยอดสมุนไพรมักอยู่บน ' เขาหิมะ ' หายากมากๆ...
สำหรับนักข่าวทั้งหลายแหล่งสืบหาความลับที่สำคัญที่สุดคือ โรงเตี้ยม ด้วยการนั่งฟังโต๊ะข้างๆ คุยกัน และพระเอกไม่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายเด็ดขาด เว้นแต่จะฝึกวิชาได้สำเร็จ ทุกครั้งที่ต่อสู้กับผู้ร้าย นางเอกจะตะโกนเรียกพระเอกด้วยความเป็นห่วงจนพระเอกพลาดท่าผู้ร้าย ฯลฯ
เห็นมั้ยครับว่า จะดูหนังกำลังภายในจีนให้สนุก ต้องหยุด”ขี้สงสัย”
กุนซือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น