ผังเมืองเชียงใหม่

                เปิดหน้าประวัติศาสตร์ชาติไทย เริ่มต้นราชวงศ์จักรี ตอนนั้นเมืองหลวงของสยาม คือกรุงธนบุรี หลังพระเจ้าตากสินสวรรคต รัชการที่ 1 ประกาศขึ้นครองราชบัลลังค์  พระองค์มองเห็นว่ากรุงธนบุรีมักจะประสพกับปัญหาน้ำท่วมอยู่เสมอ จึงมีพระราชดำริที่จะหาพื้นที่เพื่อที่จะสร้างเมืองใหม่

                เมื่อพระองค์มองข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาเห็นพิ้นที่บริเวณฝั่งตรงข้าม ที่มีแต่คลอง ก็ตั้ดสินใจว่าจะสร้างราชธานีแห่งใหม่บริเวณนี้ เนื่องจากจะใช้คลองที่มี่อยู่มากมายนี่แหละ ช่วยป้องกันปัญหาน้ำท่วม เพราะคลองจะเป้นตัวที่ช่วยระบายน้ำได้เป็นอย่างดี น้ำที่เอ่อขังเมื่อมีมากขึ้นคลองก็จะเป็นตัวรองรับ  อีกทั้งยังสามารถใช้คลองเป็นเส้นทางคมนาคมในการติดต่อ ค้าขายได้อีก เนื่องจากในสมัยโบราณผู้คนมักจะสร้างบ้านอยู่บริเวนริมฝั่งแม่น้ำเป็นส่วนใหญ่

                น่าเสียดาย พอเวลาผ่านไปคนรุ่นหลังมองข้ามความสำคัญของจุดนี้  เพราะมีปัญหาด้านสายตา เวลามองดูอะไร ดูออกไปได้แค่ใกล้ๆ ไม่เคยมองการณ์ไกล พอความเจริญโถมเข้ามา ก็เปิดอกรับเข้ามาแบบเต็มๆไม่มีการป้องกันปัญหาในภายหลัง

                คลองที่มี่อยู่มากมายในกรุงเทพ ที่ในอดีตถูกขนานนามว่าเป็นเวนิชตะวันออก ถูกข้าราชการนักการเมืองที่เข้ามาบริหารประเทศ เซ็นเอกสารบอกให้ถมคลองเอามาสร้างถนน จากคลองธรรมชาติที่สามารถระบายน้ำได้เป็นอย่างดี ถุกเปลี่ยนหน้าตาเป็นถนนที่มีท่อระบายน้ำแทน คิดแล้วก็ปวดใจไม่รู้ว่าเอาสมองซีกไหนไตร่ตรอง  ผลสุดท้ายปัญหาน้ำท่วมกรุงเทพก็เลยเป้นปัญหาเรื้อรัง และหลอกหลอนคนกรุงเทพมาจนถึงทุกวันนี้

                กลับมามองเมืองเชียงใหม่ เมืองใหญ่อันดับสองของแผ่นดิน ขอสะกิดเอวถามท่านนายกเทศมนตรีว่าเป็นไปได้มั้ยครับที่จะเริ่มคิด เริ่มวางแผน รับมือกับความเจริญของเมืองเชียงใหม่ในอีก 10 ปี หรือ 60 ปีข้างหน้า เรื่มต้นกันตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ตอนที่ผังเมืองเชียงใหม่ยังสามารถดูแลบริหารได้  ไม่ใช่สายเกินแก้เหมือนกับกรุงเทพๆ

                ถ้าเราขีดเส้นเขตพื้นที่ตัวเมืองเชียงใหม่ชั้นในให้เป็นเขตอนุรักษ์ ประกาศออกไปว่าเป็นพื้นที่เมืองเก่า ต้องรักษา บูรณะ โบราณสถานที่สำคัญของเมือง นักธุรกิจคนไหนจะสร้างตึกใหญ่ๆสูงๆ บอกได้คำเดียวว่า”ไม่ได้ๆๆๆๆ” ถ้าอยากจะสร้างตึก สร้างความเจริญจะต้องไปสร้างเขตบริเวณมืองใหม่ที่ทางจังหวัดจะจัดสร้างขึ้น

                กางแผนที่เมืองเชียงใหม่ออกมา มีด้านตะวันตกเท่านั้นที่จะเป็นจุดอับเพราะติดกับภูเขา นอกจากนั้นเป้นพื้นราบล้อมรอบด้วยภูเขา  ลองจับเข่านั่งคุยกับนักวิชาการ ผู้เชี่ยวชาญสาขาต่างๆแล้วเอาปากกาขีดทำเครื่องหมาย ประกาศป็นเขตพื้นที่เมืองใหม่ สมมุติว่าเป้นพื้นที่แถบแม่ริมเชื่อมต่อแม่โจ้ เนื่องจากมีศูนย์ราชการตั้งอยู่ค่อนข้างเยอะ เสร็จสรรพต้องเริ่มสร้างถนนเชื่อมทางแบ่งออกบล๊อกๆคล้านกระดานหมากรุก

ทีนี้ก็ไม่ต้องห่วงว่าความเจริญจะเป็นตัวทำลายความงามของเมือง เขตเมืองเก่าของเราก็ยังคงรักษาเอาไว้ได้ ในขณะที่ความเจริญที่เข้ามาก็มีพื้นที่รองรับ ถ้ามีมากขึ้นจนพื้นที่เต็มเวลาขยายก็ตั้งเข็มทิศเอาไว้ว่าจะต้องขยายออกไปจากจุดเมืองเก่า

ต่อไปใครจะติดต่อกับหน่วยงานราชการก็มุ่งหน้าไปเขตเมืองใหม่  นักท่องเที่ยวอยากเดินท่องเมืองก็เข้ามาเขตเมืองเก่า รถราก็ไม่ติด เพราะแบ่งเมืองออกเป็น 2 ส่วน แทนที่จะเหมือนกับเดี๋ยวนี้ใครจะทำอะไร อย่างไร ก็มุ่งหน้าเข้ามาในเมืองกันอีท่าเดียว เนื่องจากทุกอย่างมันกระจุกตัวอยู่รวมกันอยู่ที่เดียว

กุนซือ