วันจันทร์ที่ผ่านมา ไปร่วมงานฉลองครบรอบ 100 ปีโรงเรียนปรินส์รอยแยลส์ วิทยาลัย ซึ่งปีนี้จัดกันแบบ”อลังการ งานสร้าง”ภาคกลางคืนนั้นมี่เวทีการแสดงถึง 3 เวที แถมยังมีการถ่ายทอดสดผ่านทางไอทีวี ไปทั่วประเทศ พร้อมทั้งเปิดรับบริจากเพื่อนำเงินไปพัฒนาโรงเรียน
ไม่ต้องสงสัยว่างานนี้ศิษย์เก่า ศิษย์ปัจจุบันจะทะลักเข้ามาในงานขนาดไหน มองดูคร่าวๆก็อยู่ราวๆเฉียดหมื่น
หลายคน หลายรุ่นเลยถือโอกาสนี้เป็นการนักพบปะเพื่อนฝูงกันไปในตัว ถือเป็นการ”รวมรุ่น”โดยให้โรงเรียนเป็นฝ่ายประชาสัมพันธ์ให้
ก่อนหน้างาน”ทนายโหน่ง”สุทธินัย สุรินทร์ เริ่มออกอาการ”จิตวิตก” เลยต้องร่อนจดหมายส่งไปให้เพื่อนๆร่วมรุ่น เนื้อหาบอกเป็นนัยๆว่างานนี้100 ปีมี 1 ครั้ง ดังนั้นด้วยประการทั้งปวง”มึงไม่มา พวกกูโกรธ"
ได้ผลครับ ได้ผล เพื่อนร่วมรุ่นมากันแบบ”มาฆบูชา” พร้อมเพรียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ปาเข้าไปถึง 34 คน โดยเฉพาะบรรดาเพื่อนๆที่สมัย ม.3 ที่หลายคน20 ปีที่ผ่านมาเพิ่งจะเจอหน้ากัน
หลายคนจึงเป็นเหมือนคนอดน้ำในทะเลทรายมาหลายวัน พอเจอแหล่งน้ำเหมือนสวรรค์หล่นโครมมาตรงหน้า
เสียงเอ็ดตะโร เสียงคุย เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นตามลำดับ จนในที่สุดโต๊ะของรุ่นผมก็พัฒนากลายเป็น”โต๊ะเสียงดัง”แต่เพียงผู้เดียวในงาน ถ้าใครอยู่นอกงานมองเข้ามาจะเห็นผู้คนนั่งกันเต็มพรืดดูการแสดงอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่จะมีชายฉกรรจ์อยู่กลุ่มหนึ่งที่โดดเด่นทั้งในด้านแสง สี เสียงและความวุ่นวานภายในโต๊ะ
บวร หนึ่งในทีม 34 เดนตายของคืนนั้น ที่ธรรมดาจะมีเอกลักษณ์ประจำตัวคือเสียงพูดดังขนาด 4 หลอด แต่งานนี้ด้วยความสุขและความสมหวังที่ได้เจอเพื่อนเก่า บวร สามารถพัฒนาเสียงของตัวเองไปทะลุ 5 หลอดแบบไม่ยากเย็นนัก
เพื่อนคนไหน ไปเข้าห้องน้ำมา อยากรู้ว่าเมื่อกี้ บวร เล่าเรื่องอะไร สามารถเดินไปถามคุณป้าที่อยู่ถัดไปอีก 8 โต๊ะได้ รับรองจะได้ข้อมูลแบบครบถ้วนไม่ขาดตก บกพร่อง
เพื่อนบางคนเริ่มก้มมองใต้โต๊ะ เพื่อพยายามจะหาปลั๊คไมโครโฟนของ บวร เพราะนึกว่า บวร ซ่อนไมโครโฟนไว้ในเสื้อ จนเพื่อนบางคนบอกว่านี่คือตัวจริง เสียงจริง ไม่อิงเทคโนโลยี(ความสามารถของแต่ละบุคคล ห้ามลอกเลียนแบบ)
บรรยากาศมาชื่นมื่นสุดท้าย เมื่อปิดงานพร้อมกับการยิงพลุที่สวยงาม ตระการตา นานกว่า 5 นาที ปิดฉากได้สมกับความยิ่งใหญ่ที่สะสมมาถึง 100 ปี
งานเลิก โบกมือบ๊ายบายเพื่อนๆ ผมเดินกับไปที่รถพร้อมกับรอยยิ้ม กระซิบบอกตัวเองว่า
“หนึ่งในความภูมิใจในชีวิตของผม คือได้มีโอกาสใส่เสื้อนักเรียนที่เขียนปักตรงหน้าอกว่า ป.ร 10844
กุนซือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น