วันพุธที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556

การเมือง 3 นาที








คือว่า...กรูรำคาญอ่ะนะ ขอระบายยาวๆนิดนึง ใครไม่ชอบก้อช่วยกดสไลด์ผ่านไปละกัน
คือเห็นพูดกันจังว่าประชาธิปไตยคือการเลือกตั้งเนี่ย กรูไหว้ละ เมิงช่วยดูภาพรวมนิดนึงได้ป๊ะ!
การเลือกตั้งมันคือพิธีกรรมส่วนหนึ่งเท่านั้นเอง สมมุตินะ..สมมุติว่าประเทศไทยเนี่ย มันคือบริษัท บริษัทหนึ่ง ทีนี้ไอ้พวกเราตาดำๆเนี่ย ก็ถือหุ้นคนละ 1 หุ้น แต่ละปีพวกเราเนี่ยก้อต้องเสียค่าธรรมเนียม เพื่อหล่อเลี้ยงบริษัทให้ก้าวหน้า 
ทีนี้คนถือหุ้นมันเยอะ ใช่ป๊ะ เราก้อเลยบอกว่า...เฮ้ย! เราต้องรับสมัครซีอีโอ มาบริหารบริษัท เพราะงานมันเยอะ เงินทองก้อมหาศาล มันก้อมีไอ้โน่น อีนี่ มาสมัครมากมาย
ทีเสือกมีผู้หญิงคนหนึ่งมาสมัคร คนส่วนหนึ่งก้อบอก เฮ้ย...มาสมัครจริงหรา  พวกกรูดูประวัติแล้ว เมิงไม่เคยผ่านงานมาเลยนะจ๊ะ งบประมาณก้อดูไม่เป็น กฎระเบียบอะไรก้อไม่รู้ซักอย่าง ผลงานกรูก้อไม่เคยเห็น แต่...แม่มม คนส่วนใหญ่ก้อเลือกเจ๊เค้ามาเป็นซีอีโอ 
เพราะว่า เมิงไม่เก่งกรูไม่สน กรูชอบพี่ชายเมิงงงง...
โอเค้...คนส่วนใหญ่เลือกแล้วนิ ก้อต้องว่ากันไป
แต่..เฮ้ย!พวกหุ้นส่วนทั้งหลาย พวกเราต้องเข้าใจอย่างหนึ่งนะ เราเลือกเค้าเป็นซีอีโอให้มาบริหารบริษัทเนี่ย ไม่ใช่ว่าพอเลือกตั้งเสร็จ เราก้อไม่ต้องสนใจอีก ไอ้อีทั้งหลายที่ได้รับเลือก จะทำหงส์ ทำห่าน อะไรก้อได้ พวกเมิงเป็นลูกน้องพวกกรูนะ กรูเอาเงินบริษัทจ้างเมืองทำงานเป็นซีอีโอเฉยๆ ถ้ากรูจับได้ว่าเมิงยักยอกเงินบริษัท เอาพี่น้องมาหาประโยชน์กับบริษัท เมิงเล่นแร่แปรธาตุจนบริษัทขาดทุนยับ กรูไล่เมิงออก พร้อมแจ้งตำรวจจับนะ
แล้วเวลาเมิงทำอะไรผิด เมิงจะมาบอกว่า หนูไม่ผิดเพราะคนส่วนใหญ่เลือกหนูมาหนูจะเป็นซีอีโอต่อ บลาๆๆ..
กรูว่าเมิงเข้าใจไรผิดป๊ะ!
กรูมองหนูมาตั้งแต่ปีแรกแระ กรูว่าหนูสับสนตัวเองนะ ปีก่อนโน้น ยุให้พวกกรูซื้อรถคันแรก แล้วเอาเงินบริษัทจ่ายคืนคนละแสน พวกกรูก้อแห่กันไปซื้อล้านกว่าคัน บริษัทชิบหายไปแสนกว่าล้าน ได้นโยบาย”รถติดทุกทางด่วน” หัวเราะอิ่มจนพุงกางคือค่ายรถเมืองยุ่นหอบเงินกลับประเทศกันเป็นถุงเป็นถัง
เสร็จสรรพปีต่อมา เมิงขอให้บริษัทไปกู้เงินสองล้าน 
โห..สองล้านล้านเนี่ย ถ้ากรูเดินเข้าแบงก์เบิกเงินออกมาวันละล้าน รู้ป่าว...กรูต้องเดินไปแบงก์ทุกวันไม่มีหยุด...ห้าปีสี่เดือนเลยนะเฟ้ย
แล้วทำเสียงหวานบอกว่าจะเอาเงินมาสร้างรถไฟขนผัก อ้าว..ชิบหาย ปีที่แล้วยุพวกกรูซื้อรถ ปีนี้จะขอเงินสร้างระบบขนส่งมวลชน
อะไรของเมิงเนี่ยยยยย.....
แล้วอีเรื่องข้าวก้อเหมือนกัน จะจำนำๆๆๆ  ดันเสือกเอาเงินบริษัทไปซื้อข้าวราคาสูงกว่าท้องตลาด แล้วลองเอานิ้วก้อยตีนด้านซ้ายคิดดูดิ จะมีใครมาไถ่ถอนจำนำ เพราะราคามันดีกว่าตลาด บริษัทชิบหายไปอีกหลายแสนล้าน
ถ้าเป็นเงินเมิง กรูไม่ว่าอ่ะนะ แต่...นี่มันเงินพวกกรูทั้งหลาย
แล้วสองปีกว่า เมืงซื้อข้าวมากองเกือบเท่าดอยอินทนนท์เนี่ย เมิงขายให้ใครได้ป่าว 
หุ้นส่วนทั้งหลายเขาก้อทำหน้าสงสัย ถามเมื่อไหร่ เมิงก้อไม่ยอมบอก บอกว่าขายจีทูจี ...จีทูจี เชี้ยไร บอกประเทศมาดิ เดี๋ยวพวกกรูไปสืบเองว่าขายให้จริงหรือเปล่า กรูเห็นแต่เอ็มโอยู มันใช่สัญญาซื้อขายแมะ...สุดท้ายก้อ..อมสาก ไบ้แดก
กรูถามจริงๆเถอะ นี่มันข้าวหรือว่ายาบ้า ทำไมมันต้องปกปิดลึกลับขนาดนั้น แต่กรูรู้นะ พวกเมิงขนข้าวมาเวียนเทียนแดกกันจนเจ๊ซาลาเปา อ้วกออกมาเป็นแบงก์พันแระ
ที่ใครบอกว่าพี่ชายเจ๊ จะเอาเงินคืนสี่หมื่นกว่าล้านนะ โถๆๆๆ..โครงการนี้โครงการเดียว มันก้อได้เงินคืนแถมกำไรบานเบอะ...
อย่าไง่ดิ!
ทีคนเค้าออกมาเดินถนนกันเป็นล้านๆคนนะ เขาก้อมองออกว่า ถ้าเลือกตั้ง แม่มมมม...ก้อเข้าอีหรอบเดิม กรูอยากเป็นซีอีโอ อยากหาแดกกับบริษัท กรูก้อลงทุนนิดนึง เงินกรูมีนิ....กรูจ่ายล่วงหน้าไปก่อน ให้ส.ส คนละ 20-30 ล้าน บวกลบคูณหารแล้ว จ่ายเงินมัดจำไม่กี่พันล้าน  เสร็จแล้วก้อเอาไปซื้อเสียงดิ แล้วกลับมายืดคอในสภาให้ได้ แต่พอได้เป็น ส.ส แล้วเมิงต้องฟังกรูคนเดียวนะ เพราะเงินกรูงัยที่จ่ายให้เมิงได้เข้ามา...จำได้ป๊ะ
กรูชี้ไปที่ควาย แล้วบอกว่า...มันคือนก  เมิงทั้งหลาย ก้อต้องตอบว่านก...โอเค้
แล้วบรรดาอีหุ้นส่วนบริษัททั้งหลาย ส่วนใหญ่ก้อมีมโนธรรม จริตธรรมกันอิ๋บอ๋าย เวลาเค้าจ่ายเงินซื้อเสียง พอแบมือรับตังค์ ก้อเดินไปกาให้ บอกว่า..”เกรงใจ รับเงินเค้ามาแล้วอ่ะ”
มันก้อเลยได้ใจงัย ซื้อความเป็นคน ซื้อสิทธิ์อของบรรดาหุ้นส่วนเนี่ย แม่มมม...จ่ายแค่พันห้า ก้อได้แระ แล้วกรูค่อยไปถอนทุนคืนทีหลัง งานนี้กรูจะเอาให้หนำใจเลยแระ
นี่งัยทำให้บริษัทเรา เมื่อสิบกว่าปีก่อน คนทั่วโลกบอกว่า จะกลายเป็นเสือตัวที่ห้าของเอเชีย ตอนนี้กลายเป็นแมวตัวที่เท่าไหร่แล้วก้อไม่รู้...
เราบรรดาหุ้นส่วนทั้งหลายลองมานั่งสุมหัวกันแก้ปัญหาดีมั้ย เรามาเขียนกฎบริษัทกันใหม่ให้เข้มงวด เอาผิดกับคนโกง คนคอรัปชั่นในบริษัทเรา ใครโกง ใครคอรัปชั่น ไม่มีหมดอายุความ แถมบทลงโทษทั้งจำคุก ทั้งยึดทรัพย์  บทลงโทษให้มันเทียบเท่าหรือมากกว่าคดียาบ้าไปเลย
โดยเฉพาะการซื้อเสียงเนี่ย มันคือต้นตอของการคอรัปชั่น เอางี้ได้ป่าว...มือถือก้อมีกันทุกคน..ใช่ป๊ะ!
 ใครถ่ายคลิป มีหลักฐานว่าใครซื้อเสียง รับไปเลยยยยย....หนึ่งล้านบาท
จะเอาพันห้า หรือว่าจะเอาหนึ่งล้าน ถ้าคิดออก....เริ่มหัดถ่ายคลิปไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ
แล้วเงินรางวัลเนี่ย ไม่ต้องควักเงินบริษัทนะ เอามาจากค่าปรับอีพวกซื้อเสียงเนี่ยแหละ มันจะได้เข็ดหลาบกันซักที
มิฉะนั้น ปัญหาของบริษัทมันก้อไม่ไปไหน มันก้อเป็นวังน้ำวนอย่างทีเห็น ยุบสภา ซื้อเสียง เลือกตั้ง กลับมาโกง คนไล่ ยุบสภา ซื้อเสียง....ฯลฯ
กลัดกระดุม ถ้าผิดตั้งแต่เม็ดแรก เม็ดต่อไปมันก้อผิดหมดแระ ว่าป่าววว...
นี่กรูเขียนนวนิยาย หรือว่าเขียนโพสเฟสบุ๊ค ว่ะเนี่ย ยาวเกินไปแระ ความจริงอยากเขียนในคอลัมน์นะ แต่ไม่อยากใช้ภาษาทางการ อยากใช้ประโยคคำพูดแบบเขียนในเฟสบุ๊ค เพราะมันสามารถเขียนและสื่อเหมือนพี่ๆน้องๆ มากกว่า 
อีกอย่าง ถ้าเขียนลงในคอลัมน์ เดี๋ยวพี่เสื้อแดง ยกพวกมาล้อมออฟฟิตกรูอีก กรูไม่อยากเหมือนโรงเรียนเรยีนา ขนาดมีแค่แม่ชีกับเด็ก ยังไม่รอดเลยนะคร๊าบบ เมิงงงง...
กรูยอมรับ....กรูกลัววววว
กรูกลัวจะเดินไปถามพวกพี่ๆเค้าว่า”เอ่อ...พี่ครับ พวกพี่มากันกี่คนครับ  อ๋อ..มาสองร้อยกว่าคนเหรอครับ รบกวนพวกพี่ๆช่วยส่งตัวแทนออกมาต่อยกับผม ตัวต่อตัว ได้มั้ยครับ ถ้าผมแพ้ ผมก้อหลับ ถ้าพี่แพ้  พี่ก้อกลับ โอเค..นะครับ”
แต่กรูกลัวว่าพวกพี่เค้าไม่เอาว่ะ เพราะกฎเหล็กพวกพี่เค้ายึดมั่นและแเขียนไว้ชัดเจนว่า...

“หมาหมู่...คือจุดยืน”